Anneler günü

Her günlerini aynı güzellikte yaşatabilmemiz dileği ile, başta kendi anneciğimin ve tüm annelerimizin anneler gününü kutluyorum, ellerinden öpüyorum.
Anneciğim iyiki benim annemsin, seni çok seviyorum.
DR. SABAHAT KARAKAŞLILAR

İlk dansım, sorularım, cevaplarım ve salınımım

İlk dansımı, ilk nefesimle birlikte  hayata gözlerimi açar açmaz sevgili anne ve babamla yaptım. Nefeslerinin yumuşaklığı, kalplerinin tatlı bir sevinçle çarpışı, dokunuşlarındaki ürkeklik, ilk adımlarımla şekillenen ahenk ile devam etti dansım. Sonra kendi hayatımın ritmini bulmak için ayaklarımın üzerinde durmam gerekti ve o zaman sorularım başladı.  Zaman zaman cevap alamadım, mutsuz oldum. Her sorumun cevabının olmadığını öğrenmeye başladım. 

'Bazen doğru cevabı bulmak için, sorduğumuz soruyu değiştirmemiz gerekir'.  

Belki de hepimizin, uyumumuzun zor olduğundan yakındığımız şu dönemlerde aradıklarımız soru ve cevaplarımızdır.  Baktığımız ve göremediğimiz neyse, doğru soruyla yanıbaşımızda bitiverir. Takip ettiğimizde, farkına varıp sorgulamamızı değiştirdiğimizde, o an'ı hissedip yaşadığımızda, durup nefes aldığımızda cevabımızı da kendiliğimizden vermiş oluyoruz. 

Bazen aklımızın sesini kısmak, duymazlıktan gelmek, bazen dinlememek, bazen de sonradan hatırlamak üzere durdurmak gerekir. 

Sorularım ve cevaplarım arasındaki salınımımı düşünürken, adımlarken buldum kendimi. Önce dans ile tanıştım. Bilmeden, sorduğum soruların şeklini değiştirdim.  Takip ettim ve bütün cevaplarımın karşılığını aldım. Güvendim, yapabileceğimize inandım. Adım attım, bocaladım, düşünmeye çalıştım, tökezledim. Söylenileni dinlemedim, ' nefes al, düşünme, bekle'. Tekrar başa döndüm. Nefes aldım, bekledim, takip ettim, adım attım, bekledim. Bu kadar basit görünen döngüye uyum sağlayamadım. Tekrar başa döndüm. Bu dönüşü tekrar etmeye, çabalamaya ve düşünmeden yapmaya çalışmaya başladım. 

Şimdi, sorularım ve cevaplarım arasındaki dengeyi  adım atar gibi, ahenkli bir şekilde dans eder gibi bulmaya çalışıyorum.  Her dönüşte mutluluğumu, kırgınlığımı, coşkumu, sevincimi, kısacası duygu ve düşüncelerimi bırakıyorum, yerine yeni tutkular, duygu ve düşünceler doldurmaya çabalıyorum. Böylece kendi özümü farketmeye çalışıyorum. 

Sorularım ve cevaplarım arasındaki salınımımın dengesine ben SABAHAT diyorum. 

Peki ya siz? Birlikte paylaşmaya ne dersiniz?

DR. SABAHAT KARAKAŞLILAR